گفتم مگر به خواب ببینم خیال دوست

هوالمحبوب

خوابمان را دیده بود همان موقع که رفته بودیم مشهد.زیر سایه ی نورانیِ حضرتِ عشق

دستِ هم را گرفته بودیم و قدم میزدیم.لبخند میزدم.لبخند میزدی و به گنبدِ زردِ جانان

نگاه میکردی و برایم یاسین میخواندی.تعریف که کرد خنده ام گرفت.

گفتم واقعا که خواب دیده ای.